Kijken naar sterren, we doen het vaak,
vanwege die mysterieuze omvangrijkheid in het geheel,
doch niet alleen zij die stralen in het Univers,
maar ook hen die schitteren op het wereldtoneel.

Er is een verschil tussen die twee,
de een straalt lichtjaren lang,
de ander vaak maar een halve eeuw,
en dooft dan meestal in zwanenzang.

De een geeft energie, en
warmte, maar vooral licht,
de ander amusement en geroddel, en
verandert voortdurend van aangezicht.

Die hoog in het heelal,
zijn een onderdeel der Natuur,
die hier op aarde, vanwege een
zogenaamde verheerlijkte kunststructuur.

Vaak kijk ik bij heldere hemel,
met mijn eenvoudige sterrenkijker,
om van al dit magnifieke pracht te genieten,
dan voel ik mezelf weer iets rijker.

Doch aanschouw ik het witte doek,
waar die andere sterren flonkeren,
dan zie ik duidelijk het verschil,
wat de Natuur ons wil leren.

Echtheid, puurheid is de boodschap,
niet het gemaakte sterrendom,
dat wilde ik even kwijt,
vandaar dat ik even in de pen klom.