Schaduwspel
Schaduwspel
Toen jij me vond (of vond ik jou?), wist ik:
ik ben verloren.
Geen vaste grond onder mijn voeten
en ik zou vroeg, of laat, gaan boeten
omdat niemand het mocht horen.
Dus zwijg ik door te praten
en te doen alsof je niet bestaat.
Ik ben heimelijk in alle staten
en niemand ziet hoe ik niet leef.
Maar ik weet me met mezelf geen raad.
Ik hou je in gedachten levend.
Maar eigenlijk ben je een schim:
hersenspinsel of herinnering.
Ik wil niet dat je ophoudt te bestaan.
Ik tel seconden en blijf kijken op de klok,
tel je steeds
iets verder weg bij mij vandaan.
Ik hou je in gedachten levend,
omdat ik niet
van binnen dood wil gaan.
Toen jij me vond (of vond ik jou?), wist ik:
ik ben verloren.
Geen vaste grond onder mijn voeten
en ik zou vroeg, of laat, gaan boeten
omdat niemand het mocht horen.
Dus zwijg ik door te praten
en te doen alsof je niet bestaat.
Ik ben heimelijk in alle staten
en niemand ziet hoe ik niet leef.
Maar ik weet me met mezelf geen raad.
Ik hou je in gedachten levend.
Maar eigenlijk ben je een schim:
hersenspinsel of herinnering.
Ik wil niet dat je ophoudt te bestaan.
Ik tel seconden en blijf kijken op de klok,
tel je steeds
iets verder weg bij mij vandaan.
Ik hou je in gedachten levend,
omdat ik niet
van binnen dood wil gaan.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zondag, oktober 07, 2018 07:21 |
| Aangrijpend, dit droef mooie gedicht! | |
| voske: | Woensdag, oktober 03, 2018 18:46 |
| Dan voelen we het al met zijn twee. Mooi neergezet. | |
| teun hoek: | Woensdag, oktober 03, 2018 18:41 |
| moeilijk ,doch leefbaar zo ik begrijp. sterkte. th | |
| goldenchild: | Woensdag, oktober 03, 2018 14:41 |
| dat heb ik nou ook dat gevoel:) gr eddie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||