Door de zee, zwom de garnaal,
vrij en vrolijk, frank en fris,
ja, onze kleine vriend was,
een bekende van elke vis.
Doch de vijand lag niet in zee op de loer,
maar kwam aangesleept, dus opgelet,
want voordat je het weet,
zat je gevangen in het visnet.
Ja hoor, jammer voor ons garnaaltje,
helaas, voordat ie het wist,
was hij, met al zijn soortgenoten,
opeens uit het zilte nat opgevist.
Met een ferme ruk, trokken ze
het visnet uit het water,
de hele garnalen familie
zat nu met een enorme kater.
Voordat ze het besefte,
kwamen ze terecht in een oven,
werd het alsmaar heter, op
een moment lagen ze zelfs te stoven.
Ze waren nog niet eens
van de schrik bekomen,
of ze lagen in een ijsbed, waar
ze nog nooit van hadden kunnen dromen.
Het werd er niet beter op, daarna
bij elkaar getrommeld, verpakt in dozen,
in een trailer gedumpt, nou toen was
het echt niet meer zitten op rozen.
Na vier ellendige dagen,
kwamen ze aan in een warm land,
pardoes zonder enige emotie,
gooiden men ze op een lopende band.
Elk van hun kreeg een beurt,
werd verlost van hun harde schil,
zonder zo een jasje , zelfs in z'n warm land,
kregen ze, het allemaal toch een beetje kil.
Toen, dat was wel zo gek,
weer in de vrachtwagen en retour,
om in het land van oorsprong,
te dienen als mensenvoer.
Maar ja, dat is de levensloop,
van de Noord zee garnaal,
om te dienen als lekkernij,
bij het diner of het avondmaal.
Nu zult U vragen, wat is
van dit verhaal, de essentie, de moraal,
het lijkt me oh zo duidelijk,
wordt nooit geboren als Noord zee garnaal.