Witte ochtend

Mijn dorp is verscholen
achter de bergen van
heimwee en weemoed.

Mijn dorp is genesteld
in nostalgische dagen
en nachten van gemis
beland.

Mijn dorp kent
reine fonteinen,
stromend water uit
de ondergrondse bronnen.

Daar, achter de continenten
van weemoed bevindt zich
de oermens,
mijn voorouders wachten
geduldig op mijn
komst.

Mijn dorp daar,
waar de koningen
achter de geschiedenis
van een land
van schoonheid dromen,
wacht op mij,
op witte ochtend
met een heldere
kleurloze horizon.

De ochtend is onderweg
en ik de slapeloze
tijdperksganger begroet
hem.

05-10-2018

Geschreven door

Horizon01

Reacties op dit gedicht

Horizon01 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Zondag, oktober 07, 2018 00:35
Eerste en Laatste is een benaming voor de Heer. groetje, hans

Anneke Bakker:	Vrijdag, oktober 05, 2018 17:50
Dat moet een heel mooi land zijn Solitair waar het prettig toeven is. Fraai in dit gedicht verwoordt. Fijn weekend. Anneke

teun hoek:	Vrijdag, oktober 05, 2018 17:06
boeiend th

Over dit gedicht

Auteur: Horizon01
Gecontroleerd door: Horizon01
Gepubliceerd op: 05 oktober 2018
Thema's: [Heimwee]