De rand
De wilg die staat
Aan de rand van het meer
Te staan en ziet
Hoe riet pluimen bouwt
Die weer vergaan
En het water klotst
Er tegen aan
In eindeloze rijen
Klotsjes
Die door blijven gaan
Dood wil hij, de wilg
Niet meer staan
Die voortdurende cirkel
Opkomst, bloei, verval
Niet opnieuw en steeds opnieuw
Te moeten ondergaan
Beleven
Liever laat ik het leven
Besloot de wilg die tegen
Wil en dank bleef staan
Te staan daar aan de rand
Van het meer want een wilg
Gaat daar niet over
Heeft geen stem
En dus treurt hij
Machteloze treur
Laat zijn schouders hangen
Zijn hoofd en laat de tijd
Die tijd maar
Aan de rand van het meer
Te staan en ziet
Hoe riet pluimen bouwt
Die weer vergaan
En het water klotst
Er tegen aan
In eindeloze rijen
Klotsjes
Die door blijven gaan
Dood wil hij, de wilg
Niet meer staan
Die voortdurende cirkel
Opkomst, bloei, verval
Niet opnieuw en steeds opnieuw
Te moeten ondergaan
Beleven
Liever laat ik het leven
Besloot de wilg die tegen
Wil en dank bleef staan
Te staan daar aan de rand
Van het meer want een wilg
Gaat daar niet over
Heeft geen stem
En dus treurt hij
Machteloze treur
Laat zijn schouders hangen
Zijn hoofd en laat de tijd
Die tijd maar
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Dinsdag, oktober 09, 2018 10:26 |
| Een zeer mooi gedicht, waarin men veel kan lezen! | |
| Pbouwknegt : | Zondag, oktober 07, 2018 23:14 |
| Dank voor jullie reacties! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 07, 2018 19:58 |
| wat een schrijven geweldig genieten van deze |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 07, 2018 16:43 |
| De mooiste wat mij betreft is de grillige knotwilg, prachtige figuren laat de natuur daar op los, de treurwilg zegt het al treurig heid wat de klok slaat. Heel mooi gedicht Peter. Fijne middag nog . Anneke |
|
| zomerkind: | Zondag, oktober 07, 2018 15:59 |
| de treurwilg ja dus:) gr eddie | |
| teun hoek: | Zondag, oktober 07, 2018 13:40 |
| daarom treurwilg ? hangende takken ! ik prefereer de knotwilg. th leuk geschreven. |
|
| september: | Zondag, oktober 07, 2018 13:22 |
| Oh wat een schitterend gedicht Pbouwknegt. Met een mooi beeldend perspectief vanuit het mogelijk beleven van de treurwilg geschreven. Of het menselijke verweven met de natuur. Ik hou erg van dit soort gedichten. Bijzonder mooi en om vandaag zeker nogmaals te lezen. Fijne zondag gewenst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||