Een man in de woestijn
Een man in de woestijn.
Soeverein, maar toch alleen.
Hij denkt alleen maar aan vandaag.
Hij wil niet aan morgen denken.
Gisteren is hij reeds vergeten.
Hij zit gevangen in het hier en nu.
Een man in de woestijn.
Soeverein, maar toch alleen.
Hij denkt aan een rivier die stroomt.
Hij denkt aan de groene bomen.
Van gisteren wil hij niets meer weten.
Hij is te bang om de rivier over te steken.
Soeverein, maar toch alleen.
Hij denkt alleen maar aan vandaag.
Hij wil niet aan morgen denken.
Gisteren is hij reeds vergeten.
Hij zit gevangen in het hier en nu.
Een man in de woestijn.
Soeverein, maar toch alleen.
Hij denkt aan een rivier die stroomt.
Hij denkt aan de groene bomen.
Van gisteren wil hij niets meer weten.
Hij is te bang om de rivier over te steken.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, oktober 12, 2018 11:48 |
| Een heel mooi geschreven gedicht. Het is aansprekend. De man in de woestijn. Fijne dag gewenst. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 12, 2018 08:17 |
| leven in het'nu' en toch voorzichtig vooruitkijken naar de overkant. Mooi werk Willem ! Zonnige dag wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, oktober 11, 2018 17:46 |
| heel alleen. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||