Daar staat ze dan niemand
Die haar verstaat ookal praat
Ze nog zo luidkeels en doet
Ze nog zo haar best,
Ze zal nooit gehoord worden
Niet een enkel woordje daar
Staat ze dan stug voor der
Uit te staren,
Iedere dag weer opnieuw
Dagen worden jaren en
Toch gaat ze steeds maar
Weer door in de hoop eindelijk
Eens gehoord te worden,
Haar hoop is haar vertrouwen
En haar vertrouwen daar blijft
Ze hoop in houden...