Vlakte der geesten
vlakte der geesten
ik heb ze
mijn ogen laten zien
hun blikken gekruist
zonder enig vooroordeel
ik wist waar zij woonden
maar ze gaven niet thuis
wij hebben samen gesproken
woorden gewisseld met
uitleg emotie en pijn
dachten elkaar te verstaan
maar in de laatste conclusie
overheerste hun lijn
ben weer alleen
op de vlakte der geesten
waar wijsheid verblijft
wie zal nog iets voor mijn
visie geven nu ik de mening
van veel anderen weet
toch heb ik in de
uitstralende kou van een
donker afwijzend heelal
mijn zaden gezaaid de voren
geprepareerd want ook vrede
zal ooit ontkiemen is mij geleerd
wil melker
12/10/2018
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 12, 2018 14:44 |
| top | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 12, 2018 10:13 |
| De vrede Wil zo mooi tussen het mystieke van jouw woorden verborgen. Weer een bijzonder gedicht dat zich graag laat lezen. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 12, 2018 10:04 |
| daar wachten wij op hoop op een rijke oogst th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||