Dochtertje 2
Het liefste ging heen
de dood tegemoet
Witte bloemen in vazen
Verzamel de scherven
in de voortdurende nacht
van een traag kloppend hart
Toekomst hoeft niet bezongen
geen klank klinkt troost
wat baat het spreken
Tandeloos en kalend
drijf ik als aanmaakhout
op de trage stroom
de dood tegemoet
Witte bloemen in vazen
Verzamel de scherven
in de voortdurende nacht
van een traag kloppend hart
Toekomst hoeft niet bezongen
geen klank klinkt troost
wat baat het spreken
Tandeloos en kalend
drijf ik als aanmaakhout
op de trage stroom
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, oktober 12, 2018 22:02 |
| Mooi gedicht, Stanislaus. Heel veel sterkte, gts Clarice | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 12, 2018 19:15 |
| ik denk dat zij wil dat je toch gelukkig bent. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 12, 2018 14:40 |
| wow heftig heel veel sterkte nogmaals |
|
| Avr: | Vrijdag, oktober 12, 2018 13:34 |
| Diep droef gedicht! Sterkte gewenst! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||