alleen
Je wordt alleen geboren
en alleen ga je heen
zodra je dit begrijpen gaat
sta je niet alleen.
Dan heb je al wat meegemaakt
en sta je aan de kant
zodra je dit begrijpen gaat
is je kaarsje haast opgebrand.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, oktober 19, 2018 17:14 |
| Alleen maar hopelijk niet eenzaam. Graag gelezen, Janny. Gts, Clarice | |
| september: | Vrijdag, oktober 19, 2018 14:16 |
| In zekere zin begrijp ik je gedicht ( denk ik) goed. Als je al veel levenservaring hebt opgedaan kan dit besef ( voelen) diep gaan. Maar of dan je kaarsje bijna opgebrand is? Ik hoop toch echt van niet Janny. Ik vind het een mooi gedicht. Fijne dag | |
| Aquarel: | Vrijdag, oktober 19, 2018 11:59 |
| Graag gelezen Janny. Ik zie het weer net even anders, misschien is het geboren worden eenzaam in de beleving, omdat de baby zich niet bewust is van de moeder waaruit hij of zij geboren wordt en ook niet van de mensen die de geboorte begeleiden. Maar in wezen kan een mens niet ter wereld komen in zijn eentje. Ik geloof dat het met sterven ook zo zal zijn. Heel toevallig heb ik daar vandaag ook een gedicht over geschreven. Fijne dag, liefs, Aquarel |
|
| zomerkind: | Vrijdag, oktober 19, 2018 07:10 |
| ach janny jij gaat eeuwig mee meid:) gr eddie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Janny Scheybeler de Jonge |  
|
|
| Gecontroleerd door: Janny Scheybeler de Jonge | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||