Verdoofd zijn door een verlies
misschien wel van je man
is iets ongelofelijks
iets wat nauwelijks kan.
J e sleept je er doorheen
je moet wel verder gaan
maar voor jou hoeft het niet
zo alleen er tegenaan.
Maar op een dag dan merk je
je voelt je weer wat blij
en op die dag besef je
ik hoor er toch nog bij.
Je wilt dit niet geleven
je gelooft dit versje niet
ik kan je hierbij zeggen
ik weet van da verdriet.
En als die dag gekomen is
is de genezing weer dichterbij
want door dat ene ogenblijk
voel jij je weer wat vrij.
september: | Zaterdag, oktober 27, 2018 21:22 |
Heel lief en mooi geschreven. Een moment dat het lichtje weer aangaat. Dat helpt. Liefs | |
spiritoffreedom: | Zaterdag, oktober 27, 2018 11:45 |
volgens mij ben jij een heel sterke vrouw Janny. Mooi verwoord. | |
Clarice: | Vrijdag, oktober 26, 2018 22:05 |
Heel mooi gedicht, Janny. Het voelt als een moment van herboren worden, maar vaak speelt ook een gevoel van je draai niet helemaal te kunnen vinden.. Gts, Clarice | |
Hans Winter: | Vrijdag, oktober 26, 2018 20:58 |
de gevoelige ja zelfs volle momenten der blijdschap bevrijdend benutten is tot je geluk de bode dat wending ten goede mogelijk geworden is, ja wees er welkom groetje, hans |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 26, 2018 20:53 |
Rakend Janny, die herkenning. Liefdevol geschreven. Mooie avond met liefs. Anneke |
|
wijnand.: | Vrijdag, oktober 26, 2018 20:16 |
Intiem lief | |
Willem B. Tijssen: | Vrijdag, oktober 26, 2018 11:30 |
gevoelig. | |
teun hoek: | Vrijdag, oktober 26, 2018 09:26 |
het mindert maar de pijn blijft th | |
Auteur: Janny Scheybeler de Jonge | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2018 | ||
Thema's: |