In restaurant ‘Het zeewater’
ligt een kreeftje in broebelend water
Een jongetje kijkt er vol bewondering naar
elastieken om haar schaar
De kreeft ligt in het water uiterlijk rustig te wachten
Te wachten…, tot ze haar afslachten
Rustig bewegend langs vuile glazen wanden
loerend naar toekomstige vretende vijanden
Elastieken om de klauwen
zodat ze ze niet kan openvouwen
Ze moest ocharme eens iemand pijn doen
want zonder elastieken zou ze niet moeten onderdoen
Dit alles terwijl ze seffens levend gekookt zal worden
om te eindigen op warme witte borden
Ze zal in de hitte van donker naar rood kleuren
omdat haar eiwitten bij hitte open scheuren
Het rode pigment
er als het ware uit sleuren
maar wie zal daar om treuren
Allen ervaren we de wereld op onze eigen manier
kijkend naar dit één en zelfde waterdier
Fascinerend voor het jongetje
gefocused kijkend met hangend tongetje
Lekker voor sommige klanten
die zullen peuzelen langs alle kanten
Afschuwelijk voor geïdealiseerde idealisten
die kwaad kijken naar degenen die ze opvisten
Ik hou mijn hart vast
en dat is niet ongepast
Voor het moment dat wetenschappers bewijzen
dat we uitgaan van verkeerde denkwijzen
Dat ook deze levende wezens pijn ervaren
en niet enkel mogen gezien worden als etenswaren
Niettegenstaande dit alles is kreeft lekker
en in menig restaurant een aandachtstrekker