Tot ziens
Met hun bloemhoofd eerbiedig naar beneden en zwaar beladen
rijpen Zonnebloemen hun honderden zaden
De Koolmees komt dagelijks het rijpingsproces controleren
noem het gerust patroulleren
Hij hangt dan onder aan het bloemhoofd en denkt 'dat belooft'
Doch de zaden zijn nog niet rijp genoeg
nagenoeg
Hij vliegt weer heen
wie weet waarheen
Ik denk dan teder
zie ik je morgen weder...
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, november 09, 2018 08:30 |
| Een fraai natuurgedicht Compostje, eentje om het hoofd voor te buigen. Zonnige groeten. Anneke |
|
| voske: | Dinsdag, november 06, 2018 17:01 |
| Maar die mees kwam weer, die kon nie langer wacht. | |
| teun hoek: | Dinsdag, november 06, 2018 13:23 |
| heerlijk beschreven. hij of zij komt vast. th |
|
