schaduwen rekken zich
de stofrein gespoelde dag
kent enkel nog de triomf
van een opkomende zon
afscheid staat reeds lang
in tegels van mijn pad
gebeiteld
in struiken rekken zich
schaduwen als herfstaanbidders
en verslinden hun eigen lied
maar wanneer jouw schreden
mij nader komen
bloeien zelfs de stenen
sunset 07-11-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, november 09, 2018 00:08 |
| Fab, Dank voor het lezen en waarderend reageren en nog een vredige donderdagavond. Warme groetende genegenheid, |
|
| Fab: | Donderdag, november 08, 2018 16:13 |
| wow | |
| sunset: | Woensdag, november 07, 2018 23:42 |
| voske, Clarice, Dank jullie wel voor het lezen en het waarderend reageren. Nog een heel rustige woensdagavond en warme groetende genegenheid, |
|
| Clarice: | Woensdag, november 07, 2018 20:32 |
| Dat is mooi geschreven, Sunset. Gts Clarice | |
| voske: | Woensdag, november 07, 2018 18:31 |
| Prachtig weeral. In jou schuilt echt wel een groot talent. Ik ben vaak jaloers als schrijver, maar blij als lezer. | |
| sunset: | Woensdag, november 07, 2018 12:39 |
| Avr, Dank voor je lezen en reageren en nog een heel vredige woensdagnamiddag. Warme genegen groet, |
|
| Avr: | Woensdag, november 07, 2018 12:07 |
| Wat liefde kan doen! Mooi gedicht! | |
