Geen hap door m'n keel
m'n ogen vol tranen
Het was mooi
het was fijn
En toch.....
zal 't dus niet zo zijn

Angst houd jou
in de macht
Teveel in je hoofd
geloof je je eigen gedachten
en blijf je
onze liefde ontkrachten

Je was in 't nu
kon gewoon ervaren
Maar ik kwam te dichtbij
het voelde te goed
Dit maakte je angstig
en zo verloor je je moed

Je schoot op slot
en klapte dicht
En verdween letterlijk
uit mijn zicht
Hebt zo je hele zijn
op je werk gericht

Om maar niet
te hoeven voelen
Of kwetsbaar
hoeven te zijn
Zette je mij daarmee
ineens op de zijlijn

Bagage nog niet
aan de kant
Via mij
bij de werkelijkheid beland
Helaas er nog niet voor klaar
ziet in mij pijnlijk gevaar

Het doet zeer
jou zo te zien
Maar om je te verliezen
ook nog eens bovendien
Ik durf niet te hopen
op ooit nog misschien