Rimpels
Als alle rimpels zijn verdwenen
geen berg meer en geen dal
Geen vuur meer aan de schenen
gedaan met het verval
Schoonheid een gewoonheid
elk lijf in een keursformaat
Levens zonder enige strijd
niemand verdrietig of kwaad
Hoe herken je dan het eigen
in de zin van het bestaan
Om van ambities maar te zwijgen
er hoeft niets meer gedaan
Nee, laat de rimpels vieren
toon verdriet en ook een lach
Laat het kleurrijk ons plezieren
het ideaalbeeld overstag
Durf te tonen wie je bent
gegroeid tot een prachtig mens
Die de bergen en de dalen kent
met respect als grootste wens