Brussels by night
Bij de metrohalte Diamant
sta ik in de winterlucht
op wacht als plots een
migrant zonder aanleiding
naar me glimlacht.
Ik vlucht in mijn krant bang
voor deze vreemde man
want met één oogopslag
trek ik te vlugge conclusies:
die leeft van de bijstand.
Terwijl hij op deze Kerstnacht
alleen maar even een illusie
als cadeau wil van iemand.
sta ik in de winterlucht
op wacht als plots een
migrant zonder aanleiding
naar me glimlacht.
Ik vlucht in mijn krant bang
voor deze vreemde man
want met één oogopslag
trek ik te vlugge conclusies:
die leeft van de bijstand.
Terwijl hij op deze Kerstnacht
alleen maar even een illusie
als cadeau wil van iemand.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, november 22, 2018 19:11 |
| beste gezel, laat ons leren, onze minste is er meer. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2018 | ||
| Thema's: | ||