Verbondenheid
Het is alweer een maand geleden dat onze pastoor Eric overleden is. Dit gedicht van zijn hand wil ik u niet onthouden. Het toont onze verbondenheid...
"Als ik mezelf vandaag priester noem,
betekent dat een uitdaging om elke afstand te laten varen,
elk voetstukje, elke ivoren toren te verlaten
en mijn eigen kwetsbaarheid te verbinden
met de kwetsbaarheid van degenen met wie ik samenleef.
En wat een vreugde is dat!
Het is een vreugde van het niet anders zijn, het erbij horen"
betekent dat een uitdaging om elke afstand te laten varen,
elk voetstukje, elke ivoren toren te verlaten
en mijn eigen kwetsbaarheid te verbinden
met de kwetsbaarheid van degenen met wie ik samenleef.
En wat een vreugde is dat!
Het is een vreugde van het niet anders zijn, het erbij horen"
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, november 24, 2018 01:43 |
| verbond van ondersteboven ten beste beiderzijds gebracht met de armen open... groetje, hans |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, november 24, 2018 00:02 |
| Mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2018 | ||
| Thema's: | ||