de Bodenzee (in mijn herinneren)
toen ik de straat afliep
- mijn voeten wierpen stof -
zag ik het eiland drijven
wat verder weg in nevelige lucht
en in het glinsterende water
van stilte, licht en namiddag
de golven, omgebladerd
door zwoele zachte wind
de zomer ging en bleef
nog voor een half jaar lang
terwijl ik daar bleef staan
al had ik niets bij mij
geen brood en ook geen water
zelfs geen papieren zak met druiven
enkel dees ene blik in ruimte
en in mijn troebele ogen
sunset 25-11-201
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, november 24, 2018 22:46 |
| waterval, Dank je wel voor je lezen en heel mooi reageren. Nog een rustige zaterdagavond en genegen groet, |
|
| waterval: | Zaterdag, november 24, 2018 22:45 |
| zo mooi, deze herinnering, omgezet in een gevoelig en melancholisch gedicht, ééntje om vaker te komen herlezen....... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Zaterdag, november 24, 2018 14:33 |
| Avr, teun hoek, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en een heel fijne zaterdagnamiddag verder. Warme genegen groet, |
|
| teun hoek: | Zaterdag, november 24, 2018 14:02 |
| dierbare herinnering. th | |
| Avr: | Zaterdag, november 24, 2018 10:59 |
| Een mooi gedicht, dat helaas leest als een droeve herinnering! | |
