De laatste sporen
de laatste sporen
ik zag
de duinpan
in zijn herfstkleuren
wiegend onder
straffe wind
alsof gods hand
ons de natuur
liet keuren
vers en fruitig
direct van het land
nog zijn er de
laatste sporen van
het zomerse seizoen
dat iedere dag begon
met een stralende zon
ontelbaar waren
onze stappen in het zand
die overvloedig
werden weggepoetst
voor een maagdelijk strand
pas nu voelen we
hoe magie de dagen
verbonden heeft want
de pijn van gisteren zal er
ook vandaag en morgen zijn
wil melker
01/12/2018
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 01, 2018 12:30 |
| Het zomerse staat nog te bloeien in de bloembakken Wil, Zo laat Gods hand mijn balkonnetje kleuren, als magie van de seizoenen. Mooi deze sporen die je ons laat lezen. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 01, 2018 09:25 |
| de kleur van duindorens kardinaalsmuts en rozenbottels. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2018 | ||
| Thema's: | ||