geloof.
Geloof.
Ik zag het op
De vreemdste plekken
Dat hemelhoge geloof in God
Dat Hij het was
Die ’t al bepaalde
Betrokken was ook bij ons lot.
Geen haat gevoel
Ondanks dat haar jongen
Vermoord was , zonder reden, zinloos geweld.
Geschokt , verdrietig
Los van wreken
Waar ik mijn oordeel had geveld.
In de ogen van
die jonge vrouw nog
bedrogen , alleen gelaten met hun kind
het liet hem koud
hij had een ander
doch werd alsnog door haar bemind.
Ik lees het in
Christus rede
uitgesproken op een berg in Israël
’t bevel je vijand
lief te hebben
bij mij toch echt niet zo in tel.
’t Is het bewijs
aldus zegt Paulus
van dingen die ik nog niet aanschouw
die des ondanks
toch gaan geschieden
als zekerheid waarop ‘k vertrouw.
th
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Zaterdag, december 01, 2018 18:14 |
| dat is geloven! | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 01, 2018 12:41 |
| Men kan hoogstens zijn vijand vergeven, maar liefhebben nee. Teleurstelling in deze, men ziet en hoort het overal. Goed verwoordt in dit gedicht Teun, ik wens jou een mooi weekend, wel samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2018 | ||
| Thema's: | ||