Pril
pril
veel intenties schrijf ik neer
en 't staat er snel en vloeiend
mijn gedachten duwen door
en sturen levenswil
alle stappen die ik zet
met haper en gestrompel
kunnen geen verdriet verhelpen,
maken geen verschil
'k heb nog foto's van ons twee
toen alles samenvloeiend
als een sprookje neergezet ,
hoe zoet was nog die pil
heden slechts een toevlucht meer
waar ik me onderdompel
zo verliezen heelt dat ooit,
't is allemaal nog pril
Uitgesproken zinnen luiden
zwaar en doodvermoeiend
ook mijn hoofd herhaald veelvuldig
wat ik zeggen wil
als mijn mond probeert te praten
klinkt alleen gemompel
en verteld nooit van gevoel
daarom blijft het zo stil
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, december 02, 2018 14:43 |
| de stilte is de plek van verwerking. sterkte th | |
| voske: | Zondag, december 02, 2018 12:43 |
| Heel bekend. | |
| Avr: | Zondag, december 02, 2018 12:22 |
| Rakend mooi gedicht! Ik wens je de nodige kracht toe om deze stilte te doorbreken, waterval. Sterkte! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, december 02, 2018 08:54 |
| Prachtige zinnen lees ik hier Waterval hoe zoet het sprookje was, troost je aan de mooie herinneringen want die blijven. Warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2018 | ||
| Thema's: | ||