Littekens

Als een hertje langs de weg, gewond en bijna dood,
heb ik jou gevonden...

Je ogen keken onschuldig en huilen ging niet meer,
de pijn was te erg...

Ik heb je de hele nacht in mijn armen gehouden,
tot je laatste zucht...

Alles heb ik voor jou willen doen,
maar ik kreeg niet de kans...

Jij had mij niet mogen overleven,
dat behoren kinderen niet te doen...

Geschreven door

Judith de Laat

Reacties op dit gedicht

Judith de Laat vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

8-9-tineke:	Vrijdag, mei 31, 2002 00:23
wat een onmacht! veel sterkte, judith! liefs, tineke

Over dit gedicht

Auteur: Judith de Laat
Gecontroleerd door: Firebolt
Gepubliceerd op: 30 mei 2002
Thema's: [Misbruik]