Zie je,
mijn liefste,
ik leef,
ik geef,
ik hul me in de meest,
extatische gezangen,
laat mijn ziel,
mijn tranen,
en alles,
in het koren,
van mijn zonlicht,
vangen,
tot er nooit meer is geweest,
dan alleen maar dit moment,
van mij..
Leer me kennen.
Zie me,
dwars door alle, zijdelingse,
kwartsfacetten.
Laat het licht,
de waarheid van mijn dieptes,
op het blanke vel,
van jouw, oprecht, gevoel,
verstrooien.
En zie,
of ik slechts ben gewend,
of dat je me,
in ons gedeeld verlangen,
toch echt,
en waarlijk,
kent..
-
John Kroos: | Maandag, december 10, 2018 17:12 |
Bedankt voor de mooie reacties allemaal en iedereen vast fijne dagen gewenst de komende tijd.. John. |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 10, 2018 15:31 |
alles is al gezegd goede wijn behoeft geen krans |
|
teun hoek: | Maandag, december 10, 2018 13:25 |
mooi en hoop vol th | |
Anneke Bakker: | Maandag, december 10, 2018 09:27 |
Zonder masker ben je denk ik een heel mooi mens John, een prachtig gedicht waarin je de diepte van je liefde betuigt. Stilmakend mooi. Zonnige groet. Anneke |
|
Gerardo: | Maandag, december 10, 2018 09:11 |
Maskers af. Mooi. | |
Stroejaro: | Maandag, december 10, 2018 06:08 |
Prachtig. | |
Roselynn: | Maandag, december 10, 2018 06:03 |
Stilmakend.... | |
voske: | Maandag, december 10, 2018 01:10 |
Heel knap John. | |
waterval: | Maandag, december 10, 2018 01:09 |
vanuit zo'n standpunt moet je dan ook compleet doorzichtig en eerlijk zijn, dat is héél bijzonder... Mooi gedicht trouwens,... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2018 | ||
Thema's: |