Schemering
'k handel zeer verdoken, laat me koppig nergens zien
op het kerkhof kom ik wel , maar 't liefste clandestien
ben ik door mijn houding eerder somber en bizar
of bijwijlen excentriek en zeker in de war
enkel in de schemering kan ik weer buitengaan
'k wandel dan de nacht in , denkend aan mijn voortbestaan
alles wat luguber lijkt of dreigend schimmig zwart
niets kan me nog raken, want de pijn zit in mijn hart
september: | Maandag, december 10, 2018 22:54 |
Heel droevig mooi rakend gedicht Waterval. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 10, 2018 15:29 |
ja herkenbaar |
|
voske: | Maandag, december 10, 2018 14:20 |
Toch wel een heel mooi caramelleke. | |
Stroejaro: | Maandag, december 10, 2018 13:22 |
Knap, mooi geschreven. | |
teun hoek: | Maandag, december 10, 2018 09:56 |
diep rakend th | |
Anneke Bakker: | Maandag, december 10, 2018 09:35 |
Ook pijn die in het hart zit mag je tonen Waterval als het maar geen eigen leven gaat leiden. Succes met dit mooie gedicht. Zonnige groet. Anneke |
|
Gerardo: | Maandag, december 10, 2018 09:00 |
Met recht een schimmige schaduw. | |
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2018 | ||
Thema's: |