AUTONOMIE
Het mag nooit
een gevangenis zijn
je liefdes leven
maar elkaar vasthouden
in autonomie
zonder beknellende pijn
maak het soms los
laat die mooie vogel vrij
gun haar dat feest
van ver weg vliegen
boven je zweven
soms heel dichtbij
de vleugels spreiden
dan mag je dromen
van gelukkige tijden
als ze terug op
je schouder gaat rusten
dan weet je ze is
terug gekomen
en nu van mij
wanneer ze dat
niet doet
is er geen echte
liefde geweest
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2018 | ||
| Thema's: | ||