het was laat en redelijk koud
ik slenterde nog langs de sporen
het was er eng, ik was benauwd
om vooral thuis te komen voor het gloren
dus ik alsmaar in de verte turen
maar nergens een trein te bespeuren
mijn gemoedstoestand was aan 't verzuren
en mijn mond luidop aan het zeuren...
de nachttrein mag nu stilaan komen
het chromen staal met zijn wagons
de nachttrein heeft mijn droom ontnomen
ik sta bevroren op een leeg perron
de maan en sterren hadden in de gaten
dat ik ongeduldig stond te springen
omdat ik niet op tijd thuis zou geraken
dus begonnen we gezamenlijk te zingen...
de nachttrein mag nu stilaan komen
het chromen staal met zijn wagons
de nachttrein heeft mijn droom ontnomen
ik sta bevroren op een leeg perron!
waterval: | Zaterdag, december 15, 2018 00:19 |
en dan duurt de nacht lang... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
Gerardo: | Vrijdag, december 14, 2018 19:56 |
En het werd nog een lange zangnacht. | |
Johny Donovan: | Vrijdag, december 14, 2018 19:46 |
bijlange niet teun op die moment wel, maar nu moet ik er hard om lachen!! | |
teun hoek: | Vrijdag, december 14, 2018 19:25 |
trieste herinnering th | |
voske: | Vrijdag, december 14, 2018 18:47 |
"Met de trein zou je er al zijn" zeggen ze in België. Niet dus;-) |
|
wijnand.: | Vrijdag, december 14, 2018 18:24 |
Knap zie het beeld voor mij,interessant onderwerp. | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, december 14, 2018 17:54 |
Een rakend mooi verwoordt gedicht Johny, ik probeer het me vóór te stellen. Zorg op tijd te zijn voor de laatste nachttrein voordat je bevriest. Hier zit vast een heel verhaal achter. Wens je een warme avond. Anneke |
|
ILse Bruintjes: | Vrijdag, december 14, 2018 17:49 |
mooi gedicht heel goed geschreven ,graag gelezen |
|
Auteur: Johny Donovan | ||
Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2018 | ||
Thema's: |