Vragend gebaar
vragend gebaar
ik schoof
de wereld
aan de kant
maar uit de
spiegelwand vroegen
ogen om mededogen
openden handen
in een vragend gebaar
zonder te eisen
ik keerde me af
voelde het dreigen
door onmacht verhard
zij waren met velen
wilden graag delen
maar moesten langs mij
de scherven voorbij
van een failliete en
destructieve maatschappij
die alleen over
grenzen keek als het
prijskaartje hun voordeel bleef
wil melker
21/12/2018
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, december 22, 2018 00:57 |
| hebzucht doet rare dingen met mensen... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| EXPLICIT: | Vrijdag, december 21, 2018 23:10 |
| In het delen van scherven wens ik je mooie dagen naar, in - en na de jaarwisseling Wil. Eens komen we er wel ;-) | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 21, 2018 14:01 |
| Het delen vanuit het hart van het goede dat wij hebben maakt ons rijker. Vooral in deze dagen waarin velen om warmte vragen doet mij rillen van onmacht niet méér te kunnen doen. Mooi gedicht Wil en fijne middag, Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, december 21, 2018 09:46 |
| helaas , maar veel goede dingen th | |
| Avr: | Vrijdag, december 21, 2018 09:09 |
| En zo word er met mensen, mensenlevens gespeeld. Triest! Mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2018 | ||
| Thema's: | ||