heengaan
Heengaan
ze is heengegaan...mijn liefste,
haar ziel huist nu tussen wolken.
mijn hart huilt en treurt.
het afscheid te laat... het was gebeurd.
heel regelmatig staar ik naar de hemel,
zie dan al die schapenwolkjes zweven
en plots, zo nu en dan,
zie ik haar gezicht verschijnen.
ze glimlacht en pinkt een traan.
ik roep en zwaai naar haar,
maar een stille wind verdreef...
ons steeds verder uit elkaar!
Johny Donovan, 2018
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, december 28, 2018 00:08 |
| veel sterkte, ook al heb je dat waarschijnlijk al mee gehoord, om verder te kunnen heb je echter die kracht nodig... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| voske: | Donderdag, december 27, 2018 18:03 |
| Ontroerend, mooi eerbetoon aan haar. | |
| Gerardo: | Donderdag, december 27, 2018 13:12 |
| Triestige zinnen. Soms zie je een geliefde in allerlei vormen toch even terug. | |
| mima: | Donderdag, december 27, 2018 12:50 |
| Ontroerend gedicht❤️ | |
| Avr: | Donderdag, december 27, 2018 12:10 |
| Droef mooi gedicht! Sterkte! | |
| Jadzia: | Donderdag, december 27, 2018 11:53 |
| Ik hoop dat jij de kracht vindt om af en toe weer te genieten van het leven. Sterkt Johnny |
|
| teun hoek: | Donderdag, december 27, 2018 11:22 |
| sterkte met gemis th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2018 | ||
| Thema's: | ||