Schoeisel
Schoeisel
't jaar loopt op versleten schoenen
en dat maakt me zeer verward
na de volle vier seizoenen
was het wel een paar apart
met de afgelopen zolen
en de hakken in de sloot
bleef ik voor de kou verscholen
en verwijderd van de goot
veters zijn al lang verdwenen
en het leder is gescheurd
maar ik neem nog steeds de benen
want mijn schoeisel wordt gekeurd
als het nieuwe jaar komt groeten
en de kloffies uitgediend
loopt het maar op blote voeten
want zijn rust is welverdiend
wie een oordeel durft te vellen
en de voeten censureert
hoeft de stappen niet te tellen
voor men 't nieuwe jaar waardeert
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, december 31, 2018 11:12 |
| Gelijk met het oude jaar mag je ze morgen afdanken Waterval, nieuwe staan al klaar opgepoetst voor een heel nieuw jaar. Ik wens je veel geluk en fijne jaarwisseling. Anneke |
|
| Avr: | Maandag, december 31, 2018 10:34 |
| Zeer mooi gedicht! | |
| voske: | Maandag, december 31, 2018 00:24 |
| Wow. Schitterend. | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: waterval | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2018 | ||
| Thema's: | ||