ze hoort het niet
ze staart naar de muur voor haar.
om haar heen al die mensen,
hopeloos roepen ze haar naam
en proberen haar aandacht te trekken.
maar ze hoort het niet.
haar zusje trekt aan haar arm
en probeert wanhopig antwoord
te krijgen op haar vragen.
maar ze hoort het niet.
haar moeder begint te huilen
en beklaagt zichzelf geboren te zijn.
nerveus tikt ze met haar vingers op het tafeltje.
maar ze hoort het niet.
het zwarte laken word over haar papa gelegd
en langzaam word hij weggebracht.
maar ze hoort het niet.
ze heeft het mes nog in haar handen,
het bloed kleeft er nog aan.
en ondertussen al die vragen.
maar ze hoort het niet.
het enige dat ze hoort is een luide schreeuw
die uit het diepste van haar hart komt.
het mes valt op de grond.
maar ze hoort het niet.
ze neemt haar hoofd tussen haar handen
en begint langzaam nee te schudden
de schreeuw word luider en luider
ze begint te gillen, om haar heen word het stil.
maar ze hoort het niet.
om haar heen al die mensen,
hopeloos roepen ze haar naam
en proberen haar aandacht te trekken.
maar ze hoort het niet.
haar zusje trekt aan haar arm
en probeert wanhopig antwoord
te krijgen op haar vragen.
maar ze hoort het niet.
haar moeder begint te huilen
en beklaagt zichzelf geboren te zijn.
nerveus tikt ze met haar vingers op het tafeltje.
maar ze hoort het niet.
het zwarte laken word over haar papa gelegd
en langzaam word hij weggebracht.
maar ze hoort het niet.
ze heeft het mes nog in haar handen,
het bloed kleeft er nog aan.
en ondertussen al die vragen.
maar ze hoort het niet.
het enige dat ze hoort is een luide schreeuw
die uit het diepste van haar hart komt.
het mes valt op de grond.
maar ze hoort het niet.
ze neemt haar hoofd tussen haar handen
en begint langzaam nee te schudden
de schreeuw word luider en luider
ze begint te gillen, om haar heen word het stil.
maar ze hoort het niet.
Reacties op dit gedicht
| Dreampje: | Donderdag, mei 30, 2002 23:04 |
| heb er geen woorden voor wat ik momenteel voel als ik dat lees. Ben er echt heel stil van geworden. Is echt een heel diepgaand gedicht. | |
| Spiegelbeeldje: | Donderdag, mei 30, 2002 21:23 |
| wow, ik ben stil... dit is zo overweldigend! het ìs overweldigend, precies zoals het hier staat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lucka | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||