Labyrint van Minotaurus
Niet meer in de avond
buiten geweest, maar
wel me afgevraagd
waarom gemis pijn
kan doen en loslaten
een soort van vast te
houden, dat schuurt
Is nu eenmaal zo
gesponnen tussen jou
mij en elkaar de draad
van zijde, die helpt ontsnappen
uit het labyrint waar zich
een hongerige Minotauros
als noodlot zich bevindt
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Dinsdag, januari 01, 2019 11:28 |
| mooi | |
| Aquarel: | Dinsdag, januari 01, 2019 11:10 |
| Ja, herkenbaar. Het loslaten, maar de verbondenheid blijft, en het gemis is pijnlijk. Toch kan juist die draad je redding zijn. Met bewondering jouw gedicht gelezen. De beste wensen nog. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||