Wintert vorst
wintert vorst
nog donkert
herfst in de
humus van nat blad
wintert vorst
sporadisch onder
dit afdekkend pak
het rustige is schijn
onstuimig bruist en
heelt de evolutiepijn
daar ontkiemt
wat ooit is geweest
maakt lente al tot feest
voor hen die in de
aarde onrust voelen waar
voorjaar is gaan woelen
wil melker
03/01/2019
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Donderdag, januari 03, 2019 10:30 |
| Fijne dag vandaag .. liefs Jadzia |
|
| Aquarel: | Donderdag, januari 03, 2019 07:55 |
| Ja, erg mooi geschreven. Zelf bewonder ik het ook zo, hoe de natuur zichzelf steeds weer vernieuwd. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 03, 2019 07:38 |
| Met dat wat verworden is tot compost maakt stil en koud de natuur zich op voor een nieuwe lente, hoe mooi die kringloop. Heel fraai verwoordt Wil. Warme groet stuur ik je. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 03, 2019 04:55 |
| goede morgen wil | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||