Bestaan
De diepte.
Het wachten.
Eenzaam is geluk dat
bang maakt bij elk ontwaken.
Niemand vraagt.
Iedereen fluistert.
Lachen is vergeten.
De woorden.
Het ongeluk zonder
woorden.
De leegte.
Het visioen en mijn naam
is de schaduw
die ik volg
als ik eenzaam vecht
en de pijn
mijn naam
weer
weet.
Het wachten.
Eenzaam is geluk dat
bang maakt bij elk ontwaken.
Niemand vraagt.
Iedereen fluistert.
Lachen is vergeten.
De woorden.
Het ongeluk zonder
woorden.
De leegte.
Het visioen en mijn naam
is de schaduw
die ik volg
als ik eenzaam vecht
en de pijn
mijn naam
weer
weet.
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Donderdag, mei 30, 2002 22:03 |
| antwoord dan eens in vreugde ipv van in weten, de pijn van morgen is dan al vergeten ... Sheen |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 30, 2002 21:30 |
| droeflottig en ontroerend Victor..maar erg, erg mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||