Onderstroom
Onderstroom
bedrijvigheid glijdt met een klap uit mijn handen
te laat om 't kabaal en de drukte te grijpen
het zal in een treurige stroming belanden
met enkel de nodige tijd om te rijpen
de golven verdriet zijn niet meer in te dammen
de onderstroom sleurt al 't vermaak met zich mee
mijn lichaam dat daardoor abrupt zal verlammen
nu 't futloos verdrinkt in die krachtige zee
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Woensdag, januari 09, 2019 22:14 |
| Mooi gedicht, Waterval. Herkenbaar ook. Er kruipt veel energie in en er lijkt soms ook weinig vooruitgang. En toch voelen sommige dingen na verloop van tijd toch anders, het slorpt je minder op en het lukt beter om terug plezier in het leven te vinden. Veel moed, gts Clarice | |
| Gerardo: | Woensdag, januari 09, 2019 13:18 |
| Verdriet komt als de vloed. Hoop op een spoedige eb voor je. | |
| teun hoek: | Woensdag, januari 09, 2019 12:40 |
| soms vraagt de tijd verwerking . sterkte. teun | |
| voske: | Woensdag, januari 09, 2019 11:43 |
| Ooit spoel je weer aan.Blijven drijven. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 09, 2019 11:06 |
| wens je heel veel sterkte doet iets dit gedicht |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 09, 2019 09:16 |
| Zulk verdriet is niet in te dammen, geef het mee aan de onderstroom van de zee en zoek opnieuw bedrijvigheid om gemis enigszins te vergeten, geef het de tijd Waterval. Wens je alle goeds. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: waterval | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||