als in een herfst
jij slaapt
en ‘k sla mijn ogen op
zoek woorden
die ik uiteindelijk vind
als klanken op jouw huid
en ‘k keer mij om
zie lege zinnen van de regen
die constant druppelend valt
en alles uitwist
wat ons overbodig lijkt
jij lacht en weent
en soms, wanneer ik in je ogen kijk
zie ik de lettergrepen zweven
als in een herfst
de blaadjes, onbeschreven
snel tot stof verworden zijn
sunset 10-01-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, januari 11, 2019 07:27 |
| waterval, Dank je voor je lezen en je mooi reageren. Nog een heel fijne vrijdag en warme groetende genegenheid, |
|
| waterval: | Donderdag, januari 10, 2019 22:09 |
| alsof het met een veertje geschreven was... mooi !!! groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Donderdag, januari 10, 2019 18:34 |
| teun hoek, Dank voor je lezen en treffend reageren en een heel rustige donderdagavond verder. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 10, 2019 11:41 |
| opgaand in de levenstred. th | |
