Brandhout
Onder de opgroeiende beuk
ligt achteraan in de tuin
een stapel brandhout.
Je ziet hem nu niet,
enkel een donkere schim herinnerd
aan de diertjes die zich verschansen
tegen de zinderende hitte.
't is rustig nu,
al de geluiden
van een warme dag
weg gespoeld door
een stortbui en malse regen.
De dakgoot druipt nog,
steeds langzamer op het dak
van de openstaande
veranda.
Je zit naast mij,
staart stil
naar de brandende
kaars.
Naast mij
maar
je voelt niet
dat in mij
het vuur
de dag
volgde.
Reacties op dit gedicht
| kikitjah: | Maandag, februari 07, 2005 00:48 |
| echt wel leuk geschreven,vind ik!! zo mooi en ontroerend!! proficiat!! |
|
| Karen Verhaegen: | Zaterdag, juli 06, 2002 10:42 |
| Dit is één van mijn favorieten ... groetjes, Karen |
|
| PeterdB: | Donderdag, mei 30, 2002 22:15 |
| ja, een mooi gedicht! | |
| Sheena: | Donderdag, mei 30, 2002 22:01 |
| leest intens en stil en geniet van het zacht treurige gevoel dat je oproept ... Sheena |
|
| Silverke: | Donderdag, mei 30, 2002 21:56 |
| Hmm, 'k heb het twee keer gelezen... Heerlijk. Zoiets is net geschreven op een zwoele zomeravond vind ik. Ik heb maar één vraag, ja 'k weet het is een rare vraag, maar waarom brandde die kaars? Groetjes, en blijf schrijven! Silverke xxx |
|
| Thecool: | Donderdag, mei 30, 2002 21:47 |
| hm Joda in expressie tjonge waar hebbie het weer vandaan ik verbaas me over hoe jij en andere groeien en elke keer verrassen sjappo Joris |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 30, 2002 21:21 |
| mooi en treurig Joris.. :( | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||