Soep
er waren plaatsen om te zijn
en zaken om te doen
er was zelfs zon en maneschijn
een regenboog en groen
het liet me altezamen koud
met stilte in mijn hoofd
op zoek naar kamers die vertrouwd
van licht en warmte zijn beroofd
op tafel staat een pan met soep
bestek en bord voor één
en dat ik huilen ga of roep
de maaltijd is voor mij alleen
Dasje (lucky): | Zondag, januari 13, 2019 18:51 |
Wat een rakend pareltje is dit! Vriendelijke groetjes, Dasje |
|
voske: | Zondag, januari 13, 2019 14:25 |
Jouw muze houdt je nog constant gezelschap merk ik.Na heel veel boterhammekes en vele pannekes soep betert het wel, maar we krijgen nooit meer terug wat we kwijt zijn. | |
wijnand.: | Vrijdag, januari 11, 2019 23:45 |
De triestheid is voelbaar | |
teun hoek: | Vrijdag, januari 11, 2019 11:34 |
sterkte in die fase van eenzaamheid. voel de pijn th |
|
Avr: | Vrijdag, januari 11, 2019 10:14 |
Een zeer mooi en rakend gedicht! Sterkte, waterval! | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 11, 2019 09:54 |
Hoe herkenbaar is dit rakende gedicht Waterval, ik wens je sterke vleugels om het alleenzijn te dragen. Warme groet. Anneke |
|
Appie1999: | Vrijdag, januari 11, 2019 09:51 |
Fijn gelezen, ontroerend. | |
Aquarel: | Vrijdag, januari 11, 2019 07:53 |
Het gedicht raakt me, Waterval. Jouw geliefde te verliezen... Liefs, Aquarel |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 11, 2019 04:45 |
ach waterval toch | |
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: waterval | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2019 | ||
Thema's: |