Rotst als branding
rotst als branding
ik heb je
op een stoel gezet
niet op een troon
hoewel in dit decor
is dat heel gewoon
mijn teksten gaan
als zij bij jou zijn
aangeland voorzien
van kant en tekening
al snel van hand tot hand
jij draait niet
met de winden mee
rotst als branding
in een zee van emoties
onder zwaar bewolkte lucht
nog krijst een vlucht
van snelle vissenvangers
laag over het zilte schuim
dat in applaus succes
betoond met opgeheven duim
het is ons toneel
waarin mijn woorden
langdurig zijn verzwegen en jij
ze zoveel lading hebt gegeven dat
onze stilte hartverscheurend is
wil melker
12/01/2019
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 12, 2019 11:50 |
| Wees trots op die rots Wil, die met de duim en schuim emoties uiteen doet spatten. Applaus voor dit fraaie gedicht! Fijn weekend gewenst. Anneke |
|
| Jadzia: | Zaterdag, januari 12, 2019 11:48 |
| Mooi en fris gedicht.. Fijn weekend Wil. liefs Jadzia |
|
| Claudelaire: | Zaterdag, januari 12, 2019 10:15 |
| Knap gedicht alweer ! | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 12, 2019 08:33 |
| rots in de branding van jouw bestaan , mooi th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||