Alsof het gisteren was...
Alsof het gisteren was...
Oude gedachten ontsproten aan een goddeloos brein,
hersenspinsels of chaotische illusies.
Vergeten woorden geïsoleerd en verweesd.
Ik loop in cirkels bijwijlen rond,
negeer de platgetreden paden.
Er zit een grote leegte tussen mijn oren
als ik kijk in de spiegel.
Ontken de stemmen op tijd en stond,
maar ze fluisteren, ze fluisteren...
esteban 14/01/2019
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Woensdag, januari 16, 2019 18:36 |
| Stemmen blijven enkel fluisteren bij een goed mens. Slechteriken hebben daar geen last van... Heftig maar bijzonder mooi! groetjes, Dasje :o] |
|
| waterval: | Dinsdag, januari 15, 2019 01:20 |
| de onophoudelijke gedachten die een mens zo gek maken dat je ze uiteindelijk hoort, omdat de dood zo oneerlijk kan zijn... Mooi gedicht dat ijselijk beroerd ... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 14, 2019 16:28 |
| sterkte in die strijd th | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||