Ik mag er niet over praten.
Herken je het?
Het verlangen naar die knuffel die kus of dat gesprek?
Die schouder om op te leunen het moment dat je tegen je zelf zegt, het is beter als ik nu vertrek.
Herken je het heerlijke maar toch ongemakkelijke gevoel als je met elkaar praat en elkaar eventjes diep in de ogen kijkt?
Zittend op een wolk ervan uit gaande dat jullie beide hetzelfde voelen en dat de opgebouwde barrière tussen jullie langzaam verdwijnt?
Langzaam dicht bij elkaar zonder benul tijd?
Nee dit mag je niet voelen!
Vrienden zijn vrienden, dat is een feit.
Kloten feiten, wat mag wel wat mag ik niet?
Gedachten en gevoelens spreken elkaar tegen, goed en kwaad, verstand en impulsief en verstand en gevoel willen met elkaar daten, laat mij je alsjeblieft die knuffel geven.
Niet kunnen slapen denken denken denken ik weet niet wat ik moet.
Vermoeid, gapen gapen gapen me lichaam is moe.
Twijfel twijfel twijfel, wanneer doe ik het goed?
Nog een keer gapen nog niet kunnen slapen proberen je te vergeten en je los te laten.
Ik zou het niet weten hoe te communiceren want ik mag alleen piekeren en het verlangen maar ik mag er niet over praten.
Reacties op dit gedicht
| Bert Lagom: | Woensdag, mei 08, 2019 17:06 |
| Met veel plezier gelezen. Een directe oplossing is hier niet bij de hand. Misschien even je gevoelens bloot leggen tegen die andere persoon. En zien wat er bereikt word. Grtn Bert | |
| Bram Schrijft : | Maandag, januari 28, 2019 22:14 |
| Goed de herkenning te lezen en leuk om te lezen dat gedicht iets heel moois gebracht heeft! Liefs Bram |
|
| Aquarel: | Dinsdag, januari 22, 2019 10:31 |
| Ja, ik herken het. Toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, werd ik smoorverliefd, maar hij dacht alleen aan vriendschap. Ik heb toen een gedicht voor hem geschreven, waarin ik vertelde over mijn gevoelens. Hij wilde eerst alleen vrienden blijven, was geschrokken. Maar de vonk is toch overgeslagen, en nu zijn we alweer drie en een half jaar een stel. Maar het was wel een risico, want ik had zijn vriendschap ook kunnen verliezen. Dus ik begrijp de tweestrijd. Liefs, Aquarel |
|
| Roselynn: | Dinsdag, januari 22, 2019 07:14 |
| C'est mourire a ce gue c'on aime* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bram Schrijft | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||