de echo van schreden
de nacht zendt haar dromen
voor zij met zachte luchtigheid
purper licht in sterrenbeelden legt
in deze rust vlamt horizon op
in bedwelmende kleuren
gloeiend geel en oranjerood
gieten zich uit in antraciet zwart
op breekbare vleugels danst meer en meer
de ochtendschemer in het koud ontwaken
schenkt een maagdelijke schoonheid
aan de nieuwe winterdag
fonkelend kristal siert bevriezende twijgen
verleidt het landschap met stralend wit
sporen toveren verhalen in ’t maagdelijke
vertellen van serene stilte en leven
en ik kijk luisterend naar de echo van schreden
sunset 22-01-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, januari 22, 2019 12:40 |
| teun hoek, Anneke Bakker, Dank jullie wel voor jullie lezen en waarderend reageren en geniet verder van een rustige dinsdagnamiddag. Groetende genegenheid, |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 22, 2019 11:50 |
| Fraaie bedwelmende woorden die leiden tot dit sprookje. Warme wintergroet Sunset. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 22, 2019 10:27 |
| mooi th | |
