Stille mensen
Stille mensen
zacht en braaf
soms aarzelend, vaak struikelend
ploeteren we door
het vertrouwen is weg
in de klanken
of het tikken van de tijd
een beetje als adem die stokt
of een schreeuw
die ik net niet pakken kan
wat is er dan
vraagt de nacht
stil en zwart
hees en onbegrepen hart
maar ik zeg niets
en val verder
ik duw de wijzer van de klok
want dat is wat we doen
stille mensen
zacht en braaf
soms aarzelend, vaak struikelend
ploeteren we door
het vertrouwen is weg
in de klanken
of het tikken van de tijd
een beetje als adem die stokt
of een schreeuw
die ik net niet pakken kan
wat is er dan
vraagt de nacht
stil en zwart
hees en onbegrepen hart
maar ik zeg niets
en val verder
ik duw de wijzer van de klok
want dat is wat we doen
stille mensen
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Zondag, januari 27, 2019 13:15 |
| Helemaal goed geschreven. | |
| september: | Donderdag, januari 24, 2019 14:58 |
| Prachtig gedicht Djinni. Heel mooi en voelbaar geschreven. | |
| Hans Winter: | Woensdag, januari 23, 2019 19:30 |
| velen willen spreken, stiller inkeer is niet meer gewild bij de meesten, zo zonder evenwicht zijn er slechts weinigen echt bereid om te luisteren, wat er wordt gezegd maakt naar verluid niet eens zo veel uit. dieper zal je ooit ook hoger op mogen zien, hans |
|
| voske: | Dinsdag, januari 22, 2019 21:07 |
| Knap. Weer graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Djinni | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2019 | ||
| Thema's: | ||