kleinschalige geborgenheid
ik heb me teruggetrokken
de brokken leven zijn
even veel te groot voor mij
zij spatten in duizend
stukken uiteen
gevoelloos als steen
ze gaan mij voorbij
het bestaan komt in
vergeten niet meer langszij
ik heb de troost van
herinnering van hoe
het vroeger allemaal ging
nog is er het ambivalente
van kleinschalige geborgenheid
maar de empathie zijn we kwijt
toch laait het vuur nog af en toe
als de wind met liefde waait
natuur lente uit de kluiten haalt
dan is het indolente van
traagheid even verdwenen
schijnt zon weer zijn warm verleden
wil melker
24/01/2019
Jadzia: | Vrijdag, januari 25, 2019 11:38 |
goed verwoord wat ik voel . liefs Jadzia |
|
Artifex: | Donderdag, januari 24, 2019 16:15 |
Heel graag gelezen, ik herken er wel iets in. | |
teun hoek: | Donderdag, januari 24, 2019 12:48 |
wens je veel zon toe. th | |
Anneke Bakker: | Donderdag, januari 24, 2019 07:22 |
Jouw woorden spatten hier dagelijks gevoelig uiteen Wil, ik wens je een toekomst met een zonnig vooruitzicht. Je bent een gevoelig integer mens, zo heb jij jezelf hier laten kennen, heel mooi. Warme groet. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2019 | ||
Thema's: |