Boulimia
Overvolle emoties,
Van de realiteit verdwenen.
Ik heb geen honger,
Toch ga ik eten.
Chips, chocolade en koek,
Niet meer denken over mijn gevoel.
Even voel ik mij beter,
Ook al ben ik een vreter.
Mijn gevoel is verzadigd,
Maar al snel slaat dit om.
Gatverdamme weer een eetbui gehad,
De vraag blijft waarom?
Met een gevoel van schaamte en schuld,
Geef ik maar weer toe.
Weer hangen boven die wc pot,
En weer duizelig en moe.
Maar ik kan dit aan,
Ik geef niet op!
Ik ga dit overwinnen,
Mijn ziel schreeuwt stop
Van de realiteit verdwenen.
Ik heb geen honger,
Toch ga ik eten.
Chips, chocolade en koek,
Niet meer denken over mijn gevoel.
Even voel ik mij beter,
Ook al ben ik een vreter.
Mijn gevoel is verzadigd,
Maar al snel slaat dit om.
Gatverdamme weer een eetbui gehad,
De vraag blijft waarom?
Met een gevoel van schaamte en schuld,
Geef ik maar weer toe.
Weer hangen boven die wc pot,
En weer duizelig en moe.
Maar ik kan dit aan,
Ik geef niet op!
Ik ga dit overwinnen,
Mijn ziel schreeuwt stop
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 29, 2019 19:24 |
| het kortstondig genot blijkt verleidelijker dan het lange termijns bod veel beter te wezen, dit uit je spreken laat je reeds daarvan al wel wat afstand nemen. groetje, hans |
|
