zwart gat
jij wilt
geen spiegels
in je huis
de dood
hoort daar
niet thuis
een zwart
gat waar
verleden zweeft
geen enkel
perspectief
geeft deze dief
hij hakt
het licht in
weerkaatsen
wat zich
daarachter afspeelt
laat zich vragen
wil melker
30/01/2019
september: | Woensdag, januari 30, 2019 19:29 |
Een heel mooi fascinerend gedicht Wil. De bijzondere metafoor van de spiegel weerkaatst er heel helder in. Prachtig geschreven. Het zwarte gat en dit perspectief op de spiegel komt heel voelbaar over. In dat stuk onbekende..Liefs |
|
waterval: | Woensdag, januari 30, 2019 13:51 |
onze fantasie kan dat "gat" inbeelden in de mooiste kleuren, hoop ik toch... ;-) groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
teun hoek: | Woensdag, januari 30, 2019 09:50 |
betoverend. th | |
Anneke Bakker: | Woensdag, januari 30, 2019 08:44 |
Vanuit het duistere gat van het verleden door de tunnel naar het eeuwige licht hoop ik dan Wil. We zullen daar elkaar wel treffen denk ik. De gedachte aan dit vooruitzicht roept vragen op die niemand kan beantwoorden, rustig afwachten maar. Warme groet vanuit een witte wereld. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2019 | ||
Thema's: |