Gedooid verleden
Gedooid verleden
Over verlaten wegen
kropen traag tranen
van niet verwerkte woorden
over stille paden nog met ijs bedekt
waar ik geen weg voor vond
door mijn geest lekte elke nacht
het puingruis van verleden
ik het tot een rots samenbond
een plek om te rusten
het gemoed verstilling bracht
het gesmolten ijs vermengd met tranen
tenslotte vloeien mocht
en smelten in mijn mond
*
Anneke
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2019 | ||
| Thema's: | ||