Al die mensen die het niet weten,
ik wou alles ook liever gewoon vergeten.
Een circel die is onderbroken,
een vuurtje dat niet meer kan worden aangestoken.
Bij mij ontbreekt het over mijn verdriet praten.
Wanneer ik pijn en verdriet heb wil het ik het vergeten en met rust laten.

Al die mensen die het niet weten,
ik wou alles ook liever gewoon vergeten.
Een onderbroken circel kan weer worden gemaakt,
hout zorgt ervoor dat een vuurtje weer beter gaat branden en dus niet meer kan worden aangeraakt.
Maar mijn verdriet gaat niet over,
het wordt zelfs steeds meer.
Overdag gaat het heel goed maar elke nacht doet zeer.

Al die mensen zou ik wel willen laten weten,
dat ik alles gewoon niet kan vergeten.
Erover praten kan ik niet,
eraan denken doet pijn en voelt niet fijn.
Vanbinnen zit ik met steeds meer opgekropt verdriet.

Al die mensen die het nooit zullen weten,
mijn verdriet is jaren oud maar doet zeer,
de pijn wordt steeds meer.
Ik zal het nooit kunnen vergeten