Binnen utopische lijnen
binnen utopische lijnen
ik pas voorzichtig
voetstappen van
degenen die mij
zijn voorgegaan
probeer hun paden
te volgen op weg
naar de wolken
een misstap is zo gedaan
het leek of ik geen
keuze had er was niet
anders dan het al eeuwen
uitgestippeld pad
in nauwgezetheid
kon ik mij wel vinden
maar het dwingen zonder
vrijheid ging mij hinderen
ben uitgestapt
ten prooi aan dreigingen
van eenzaamheid en
vallen in het zwarte gat
maar ik vond het kleine
paradijs van gelijkgestemden
waar warmte en liefde
bloeiden binnen utopische lijnen
wil melker
08/02/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, februari 08, 2019 11:38 |
| goede vond 's th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 08, 2019 10:04 |
| Het onmogelijke mogelijk maken is iets voor techneuten Wil, in het paradijsje vindt men meer warmte van gelijkgestemden. Een bijzondere filosofie laat je weer lezen Wil. Wens je een fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2019 | ||
| Thema's: | ||