in liefde die nooit loog
en in de stilte hoor ik huilen
als een wild beven in de tijd
de storm die steeds harder brult
nu wind zich heeft bevrijd
in golven die steeds hoger slaan
sta ik te midden dit geweld
ook als, ondanks de leugensprookjes,
de waarheid ligt geveld
op het moment dat ik, verblind
door water, huizenhoog
alleen hier niet mijn weg nog vind
ben jij het die mijn hand vasthoudt
in liefde die nooit loog
sunset 16-02-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, februari 16, 2019 23:09 |
| Gerardo, teun hoek, voske, Ilse Bruintjes, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel vredige zaterdagavond. Warme groetende genegenheid, |
|
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, februari 16, 2019 22:09 |
| mooi | |
| voske: | Zaterdag, februari 16, 2019 16:09 |
| Mooi en levendig. | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 16, 2019 15:18 |
| geweldig die ondersteuning th | |
| Gerardo: | Zaterdag, februari 16, 2019 14:36 |
| Mooie beelden en strekking. | |
